BOGUCKI

Ogólna liczba: 9574

Kobiety: 4949

Mężczyźni: 4625

Ranga: 381

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 3707
  2. DOLNOŚLĄSKIE / 660
  3. LUBELSKIE / 629
  4. ŚLĄSKIE / 546
  5. WIELKOPOLSKIE / 522
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 484
  7. PODLASKIE / 445
  8. ZACHODNIOPOMORSKIE / 423
  9. ŁÓDZKIE / 410
  10. MAŁOPOLSKIE / 393
  11. POMORSKIE / 344
  12. LUBUSKIE / 287
  13. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 253
  14. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 239
  15. OPOLSKIE / 157
  16. PODKARPACKIE / 75
Powiaty:
  1. M.ST.WARSZAWA / 938
  2. OSTROWSKI / 331
  3. WARSZAWSKI ZACHODNI / 282
  4. OTWOCKI / 249
  5. WYSOKOMAZOWIECKI / 166
  6. WROCŁAW / 153
  7. PŁOCKI / 150
  8. GARWOLIŃSKI / 148
  9. SZCZECIN / 144
  10. WOŁOMIŃSKI / 141
  11. BIALSKI / 136
  12. ŻYRARDOWSKI / 124
  13. PIASECZYŃSKI / 124
  14. HRUBIESZOWSKI / 115
  15. ŁÓDŹ / 115
  16. GDAŃSK / 115
Gminy:
  1. BOGUTY-PIANKI / 189
  2. M. SZCZECIN / 144
  3. MOKOTÓW / 128
  4. MIĘDZYRZEC PODLASKI / 128
  5. M. GDAŃSK / 115
  6. M. PŁOCK / 112
  7. M. BYDGOSZCZ / 102
  8. M. KRAKÓW / 100
  9. PRAGA-POŁUDNIE / 96
  10. M. RADOM / 96
  11. URSYNÓW / 89
  12. WIĄZOWNA / 88
  13. STARE BABICE / 85
  14. ŁASKARZEW / 83
  15. ŻYRARDÓW / 80
  16. WOLA / 77

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bogucki

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Bogucka

komentarz: Rzadko spotyka się nazwiska na -ski (formalnie równe nazwisku męskiemu) odnoszące się do kobiet. W Polsce 4 kobiety noszą nazwisko Bogucki. Bardzo rzadko w odniesieniu do mężczyzn występują formy na -ska (w Polsce są to odosobnione przypadki); częściej postaci na -ska w odniesieniu do mężczyzn spotykane są poza granicami Polski i jest to efekt urzędowego zapisywania (np. przez władze imigracyjne) nazwiska małoletniego dziecka, pozostającego pod wyłączną opieką matki, której nazwisko kończyło sie na -ska. Zdarzało się, że takie formy wpisywano dla nieślubnych synów.

  • Bogucki RymNPol I 45
  • Janek Boguczski 1395 SSNO I 195
  • Apud Boguczski 1480 SSNO I 195
  • Bogucki 1555, XVII, XVIII AntrP I 241
  • Bogucka 1655, XVIII AntrP I 241
  • Bogutzki 1883 GórPow 30
  • Bogucki, Bogutzki, Bogutzky XX RoNŚ I 68

  • od nazwy własnej
    • odmiejscowe
      Boguc-(s)ki, od n. m. Boguty Wielkie, Boguty -Żurawie, łomż., gm. Boguty - Pianki ( wsie szlachty zagrodowej na Mazowszu), Bogucice, kal., gm. Blizanów, kiel., gm. Pińczów, Bogucice, wieś, dziś cz. Wieliczki, krak., , sier., gm. Zadzim, tarn., gm. Bochnia, , zamoj., gm. Trzeszczany, lub Bogucino, dziś Bogucin, ciech., gm. Opinogóra, ciech., gm. Raciąż, Bogucin, kat., gm. Klucze, lub., gm. Garbów.

  • derywowane
    • z sufiksem
      Boguc-(s)ki < n. m. Boguty, Bogucice, Bogucino, Bogucin (po dezintegracji podstawy); suf. -ski pierwotnie wskazywał na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie. Możliwe też Boguc-(s)ki < n. os. Boguta z suf. -ski, na wzór nazwisk odmiejscowych.

Boguski (zob.), Bogutzki

Boguski (484 nosicieli, głównie w woj. podlaskim) - wariant będący wynikiem wyrównania do częstych nazwisk na -ski; BogutzkiBogutzky (tylko w woj. dolnośląskim) - odmianka ilustrująca graficzne zniemczenie nazwiska.

Nazwiska motywowane nazwami miejscowymi wyrażają stosunki własnościowe lub przestrzenne nazywanej osoby i miejscowości. Cechą charakterystyczną tych nazwisk jest sufiks –ski i jego rozszerzenia –ewski, -owski, -eński, -iński-yński itp. Nielicznie występują nazwiska z przymiotnikowym sufiksem –ny motywowane przez wyrażenia przyimkowe sytuujące np. gospodarstwo w terenie (typ Konieczny, Zadrożny). Sporadycznie spotyka się nazwiska formalnie równe nazwom geograficznym (typu Wisła) stanowiące przeniesienie z płaszczyzny toponimicznej do antroponimicznej bez dodatkowych wykładników formalnych. Stosunkowo nieliczna grupę tworzą nazwiska motywowane nazwami miejscowymi na –sk, -sko, w których funkcję formantu pełni końcówka fleksyjna (typ Buski). Nazwiska odmiejscowe wywodzą się z deskrypcji określonych informujących skąd pochodzi dany człowiek, a więc wyrażających relacje przynależności lub własności do posiadanej lub zamieszkiwanej miejscowości, np. Zawist de Camyn. Przekształciły się one w konstrukcje syntetyczne: 1) Zawist de Camyn > Zawist Kamiński; 2) Zawist de Camyn > Zawist Kamień. Utraciły one równocześnie element opisowy, a na plan pierwszy wysunęła się funkcja identyfikowania jednostki. W dawnej Polsce syntetyczne formacje na –ski najliczniejsze były w warstwie szlacheckiej. Najszybciej też uległy stabilizacji, zyskały wyznaczniki nazwiskowości (stałość, rodzinność), a także zyskały prestiż „dobrego” nazwiska, stały się modelem strukturalnym, na wzór którego tworzono nazwiska od podstaw imiennych (np. Adamski) i apelatywnych (np. Nawrocki). Poza granicami Polski także w formie Bogucky, Bogutzki, Bogutzky.

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
  • Górnowicz, H., Słownuk nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • S. Rospond, Słownik nazwisk śląskich / rok: 1967/ tom: I