FITA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Fita

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Ficina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Ficianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Fita 1712 AntrP I 480

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Fita, od gw. ap. fita 'mała gęś, gąska; lekkoduch, pędziwiatr', także 'zupa ziemniaczana; potrawa z grzybów' SGP
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Fit-a, od n. os. Fit, zob. Fit

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Fit-a < n. os. Fit
• niederywowane
lub Fita < ap. fita

Fitta

Wariant graficzny

• Hiszpania / liczba wystąpień: 799 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Francja / liczba wystąpień: 100 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/85535/fita.shtml
• Niemcy / liczba wystąpień: 28 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Włochy / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.gens.info/italia/it/turismo-viaggi-e-tradizioni-italia?t=cognomi&cognome=Fita&x=0&y=0#.XM1fbNjgrIU
• Australia / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/fita/stats
• Norwegia / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=fita&gba_naam=Fita&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Belgia / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://familienaam.be/Fita

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Fitta.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I