KĄKOL

Ogólna liczba: 4503

Kobiety: 2231

Mężczyźni: 2272

Ranga: 1070

Województwa
  1. POMORSKIE / 1254
  2. MAZOWIECKIE / 775
  3. ŚLĄSKIE / 706
  4. WIELKOPOLSKIE / 323
  5. PODKARPACKIE / 237
  6. MAŁOPOLSKIE / 222
  7. LUBELSKIE / 219
  8. DOLNOŚLĄSKIE / 186
  9. ZACHODNIOPOMORSKIE / 125
  10. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 115
  11. KUJAWSKO-POMORSKIE / 106
  12. LUBUSKIE / 81
  13. OPOLSKIE / 72
  14. ŁÓDZKIE / 49
  15. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 17
  16. PODLASKIE / 16
Powiaty:
  1. KARTUSKI / 436
  2. ŻYWIECKI / 307
  3. M.ST.WARSZAWA / 186
  4. OTWOCKI / 175
  5. WEJHEROWSKI / 175
  6. GDAŃSKI / 124
  7. GDYNIA / 123
  8. SUSKI / 119
  9. MIŃSKI / 104
  10. GDAŃSK / 97
  11. ŁUKOWSKI / 89
  12. KOŚCIERSKI / 74
  13. SZAMOTULSKI / 70
  14. RZESZÓW / 61
  15. SIEDLECKI / 61
  16. RZESZOWSKI / 59
Gminy:
  1. MILÓWKA / 144
  2. ŻUKOWO / 139
  3. M. GDYNIA / 123
  4. WIĄZOWNA / 115
  5. KARTUZY / 99
  6. STRYSZAWA / 97
  7. M. GDAŃSK / 97
  8. CHMIELNO / 95
  9. KOŚCIERZYNA / 65
  10. M. RZESZÓW / 61
  11. WEJHEROWO / 55
  12. PRUSZCZ GDAŃSKI / 55
  13. DĘBE WIELKIE / 51
  14. M. LUBLIN / 50
  15. MOKOBODY / 50
  16. WĘGIERSKA GÓRKA / 47

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kąkol

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kąkolowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kąkolówna

inne: Kąkolewa, Kąkolewna, Kąkolka

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantami -ewa, -ewna, -ka znane są w języku mówionym.

  • Rasseuichi hospites ... Sdimir, Cucol 1204 SSNO II 561
  • Woyczech Kankol de Oszeczno 1393 SSNO II 561
  • Mattis Kankol 1420 SSNO II 561
  • Jan Konkul 1468 SSNO II 561
  • Kąkol 1564, XVII, XVIII AntrP II 244
  • Kąkolowa 1713 AntrP II 244
  • Kąkolewna 1728 AntrP II 244
  • Kąkolówna 1729 AntrP II 244
  • Kąkolewa 1738 AntrP II 244
  • Kąkolka fem. 1768 AntrP II 244
  • Josepha Konkol 1877 NOpol 158

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Kąkol, od ap. kąkol 'chwast zbożowy z rodziny goździkowatych' Sstp, SXVI, przenośnie 'rzecz lub człowiek niezdatny do niczego, zakała, chwast' SW

  • niederywowane
  • Kąkol

Kąkul, Konkul, Konkol (zob.), Konkel (zob.), Konkiel (zob.)

Odmianka Kąkul, ze zmianą -o- > -u- przed l, występuje bardzo rzadko, wyłącznie w woj. lubelskim. Postać Konkul, równie rzadka, ograniczona do woj. wielkopolskiego, odbija graficznie wymowę nazwiska (-ą- > -on-) z przejściem -ol > -ul. Wariant Konkol to graficzne zniemczenie nazwiska: -on- oddaje wymowę, występuje najliczniej na terenie woj. pomorskiego i śląskiego (zob. Konkol)

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Kakol (bez znaku diakrytycznego) i częściej Konkol (oddanie wymowy nazwiska).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II
  • D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004