forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Truta
brak poświadczeń w dostępnych nam źródłach historycznych
od wyrazu pospolitego
przezwiskowe Truty, imiesłów od czas. truć, gw. także 'trwonić, trawić', truć się 'dręczyć się' SGPK, por. też gw. ap. trut 'trucizna', truty, troty 'trociny ze słomy lub siana; prochy w zbożu lub ziarnie' SGPK