SZWEDA

Ogólna liczba: 4431

Kobiety: 2256

Mężczyźni: 2175

Ranga: 1095

Województwa
  1. ŚLĄSKIE / 1854
  2. POMORSKIE / 1064
  3. KUJAWSKO-POMORSKIE / 400
  4. WIELKOPOLSKIE / 272
  5. DOLNOŚLĄSKIE / 169
  6. OPOLSKIE / 162
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 121
  8. MAZOWIECKIE / 117
  9. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 110
  10. PODKARPACKIE / 61
  11. MAŁOPOLSKIE / 35
  12. LUBUSKIE / 28
  13. LUBELSKIE / 16
  14. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 9
  15. PODLASKIE / 8
  16. ŁÓDZKIE / 5
Powiaty:
  1. PSZCZYŃSKI / 278
  2. RYBNIK / 233
  3. WEJHEROWSKI / 195
  4. WODZISŁAWSKI / 180
  5. STAROGARDZKI / 172
  6. RYBNICKI / 135
  7. KATOWICE / 130
  8. PUCKI / 100
  9. GDAŃSK / 99
  10. TUCHOLSKI / 95
  11. NAKIELSKI / 79
  12. RUDA ŚLĄSKA / 77
  13. MIKOŁOWSKI / 75
  14. KARTUSKI / 74
  15. GDYNIA / 72
  16. ZŁOTOWSKI / 72
Gminy:
  1. M. RYBNIK / 233
  2. PSZCZYNA / 147
  3. M. KATOWICE / 130
  4. STAROGARD GDAŃSKI / 101
  5. M. GDAŃSK / 99
  6. M. RUDA ŚLĄSKA / 77
  7. M. GDYNIA / 72
  8. M. BYDGOSZCZ / 68
  9. TCZEW / 67
  10. GORZYCE / 67
  11. PUCK / 60
  12. WEJHEROWO / 59
  13. M. TYCHY / 59
  14. M. ZABRZE / 58
  15. STARA KISZEWA / 58
  16. TUCHOLA / 58

forma żeńska równa formalnie męskiej: Szweda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Szwedzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Szwedzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Andreas Sweda, pistor 1678 AntrP V 34
  • Paulus Szweda 1739 AntrP V 34
  • Barbara Mała Szewdzanka, Zakrzewo 1797 NZłot II 220
  • Marianna Szwedzina 1803 NZłot II 220
  • Anna Schweda 1875 NOpol 223
  • Luisa Szweda 1921 GórPow 222
  • Szweda XX RymNPol II 563

  • od nazwy własnej
    • odetniczne
      Szwed-a, od n. os. Szwed, zob. Szwed

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Szwed-a

Nazwiska motywowane nazwami plemion, grup regionalnych, narodowości tworzone są najczęściej w drodze transonimizacji, czyli przesunięcia z innej kategorii onimów bez formalnych wykładników nazwotwórczych. Takie nazwiska w momencie powstawania najprawdopodobniej odzwierciedlały rzeczywistą przynależność etniczną nosiciela lub jego przodków. Pośrednio wskazują one na procesy interferencji etniczno-językowej oraz na utrwalone w kulturze stereotypy językowe „obcych”. Proces mógł przebiegać 1) bezpośrednio od etnonimu do nazwiska; 2) od etnonimu poprzez apelatyw do nazwiska. Dla nazwisk z wykładnikami formalnymi charakterystyczny jest sufiks –czyk oraz formanty z pochodzenia patronimiczne (np. –ik, -ak, -ek, -ec, -owicz, -ewicz). Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Schweda.

  • Górnowicz, H., Słownuk nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II
  • D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004
  • L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II