DEJNEKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dejneka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dejneczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dejneczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Dejneka RymNPol I 130
• Petri Deyneka 1712 NBrań 175

• pochodzenia obcego
  Dejn-eka, od niem. n. os. Dein, skrócenie od niem. imienia Deganhart (: stwniem. degan 'wasal, lennik' i hart 'silny, mocny, krzepki' NGerm), Gottsch 227. Zob. Dejnaka.

• derywowane
• z sufiksem
  Dejn-eka
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  lub Dejnek-a < n. os. Dejnek

• Hiszpania / liczba wystąpień: 14 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Niemcy / liczba wystąpień: 12 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Dejneka/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=dejneka&s=exact&c=R619&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Deineka
• Australia / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/deyneka/stats
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://familienaam.be/Dejneka

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Deineka, Deyneka.

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017