LISIECKI

Ogólna liczba: 8765

Kobiety: 4531

Mężczyźni: 4234

Ranga: 434

Województwa
  1. WIELKOPOLSKIE / 2498
  2. MAZOWIECKIE / 1041
  3. KUJAWSKO-POMORSKIE / 989
  4. ŁÓDZKIE / 813
  5. DOLNOŚLĄSKIE / 769
  6. ŚLĄSKIE / 655
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 471
  8. POMORSKIE / 416
  9. LUBELSKIE / 338
  10. LUBUSKIE / 314
  11. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 153
  12. MAŁOPOLSKIE / 106
  13. OPOLSKIE / 97
  14. PODLASKIE / 43
  15. PODKARPACKIE / 38
  16. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 24
Powiaty:
  1. POZNAŃ / 375
  2. GNIEŹNIEŃSKI / 364
  3. M.ST.WARSZAWA / 327
  4. POZNAŃSKI / 294
  5. ŁÓDŹ / 291
  6. KONIŃSKI / 173
  7. WROCŁAW / 139
  8. INOWROCŁAWSKI / 137
  9. ŻNIŃSKI / 136
  10. GOSTYŃSKI / 135
  11. RAWICKI / 130
  12. BYDGOSZCZ / 125
  13. WĄGROWIECKI / 119
  14. SZCZECIN / 113
  15. GDAŃSK / 113
  16. WŁOCŁAWEK / 111
Gminy:
  1. GNIEZNO / 176
  2. POZNAŃ-NOWE MIASTO / 127
  3. M. BYDGOSZCZ / 125
  4. ŁÓDŹ-BAŁUTY / 115
  5. M. GDAŃSK / 113
  6. M. SZCZECIN / 113
  7. M. WŁOCŁAWEK / 111
  8. POZNAŃ-STARE MIASTO / 97
  9. INOWROCŁAW / 82
  10. ŻNIN / 79
  11. M. KALISZ / 75
  12. POZNAŃ-GRUNWALD / 72
  13. RAWICZ / 69
  14. ŁÓDŹ-POLESIE / 63
  15. ŁÓDŹ-GÓRNA / 62
  16. M. KATOWICE / 60

forma żeńska równa formalnie męskiej: Llisiecki

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Lisiecka

  • Lisiecki RymNPol II 22
  • Discretus Iohannes Liszeczski, clericus de Leopoldi 1486 SSNO III 269
  • Lisiecki//Liszecki 1576, XVII AntrP II 359
  • Piotr Lisietzki 1613 GórPow 134
  • Jacobus Liszecki 1661 GórPow 134

  • od nazwy własnej
    • odmiejscowe
      Lisiec-(s)ki, od n. m. Lisiec, koniń., gm. Stare Miasto, lub od n. m. Liszki, krak., gm. Liszki, płoc., gm. Łęczyca, siedl., gm. Repki

  • derywowane
    • z sufiksem
      Lisiec-(s)ki < n. m. typu Lisiec, Liszki; suf. -ski pierwotnie wskazywał na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie

Liszecki

Wariant motywowany n. m. Liszki lub forma hiperpoprawna

Nazwiska motywowane nazwami miejscowymi wyrażają stosunki własnościowe lub przestrzenne nazywanej osoby i miejscowości. Cechą charakterystyczną tych nazwisk jest sufiks –ski i jego rozszerzenia –ewski, -owski, -eński, -iński-yński itp. Nielicznie występują nazwiska z przymiotnikowym sufiksem –ny motywowane przez wyrażenia przyimkowe sytuujące np. gospodarstwo w terenie (typ Konieczny, Zadrożny). Sporadycznie spotyka się nazwiska formalnie równe nazwom geograficznym (typu Wisła) stanowiące przeniesienie z płaszczyzny toponimicznej do antroponimicznej bez dodatkowych wykładników formalnych. Stosunkowo nieliczna grupę tworzą nazwiska motywowane nazwami miejscowymi na –sk, -sko, w których funkcję formantu pełni końcówka fleksyjna (typ Buski). Nazwiska odmiejscowe wywodzą się z deskrypcji określonych informujących skąd pochodzi dany człowiek, a więc wyrażających relacje przynależności lub własności do posiadanej lub zamieszkiwanej miejscowości, np. Zawist de Camyn. Przekształciły się one w konstrukcje syntetyczne: 1) Zawist de Camyn > Zawist Kamiński; 2) Zawist de Camyn > Zawist Kamień. Utraciły one równocześnie element opisowy, a na plan pierwszy wysunęła się funkcja identyfikowania jednostki. W dawnej Polsce syntetyczne formacje na –ski najliczniejsze były w warstwie szlacheckiej. Najszybciej też uległy stabilizacji, zyskały wyznaczniki nazwiskowości (stałość, rodzinność), a także zyskały prestiż „dobrego” nazwiska, stały się modelem strukturalnym, na wzór którego tworzono nazwiska od podstaw imiennych (np. Adamski) i apelatywnych (np. Nawrocki). Nazwisko Lisiecki najwięcej nosicieli ma w woj. wielkopolskim i tu też znajduje się miejscowość Lisiec; można więc przypuszczać, że miejscowość ta jest gniazdem rodziny Lisieckich.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
  • Górnowicz, H., Słownuk nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III
  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II