FRANKIEWICZ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Frankiewicz

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Frankiewiczowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Frankiewiczówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Frankiewicz RymNPol I 201
• Frankiewic(z) 1656, XVIII AntrP I 484
• Frankiewicz 1838, 1868 GórPow 65

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Franki-ewicz, od n. os. Franek, zob. Franek

• derywowane
• z sufiksem
  Franki-ewicz; suf. -ewicz w funkcji patronimicznej

Frankowicz (zob.)

Wariant ten wynika z użycia obocznego sufiksu. Nazwisko Frankowicz ma 803 nosicieli, mieszkających głównie w woj. podkarpackim, świętokrzyskim i małopolskim. Na tym obszarze nazwisko Frankiewicz jest rzadsze. Szczególnie częste jest ono natomiast w woj. wielkopolskim, co zdaje sie odbijać dawną granicę występowania -'ew w północnej Polsce i -ow w Polsce południowej.

• USA / liczba wystąpień: 393 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/frankiewicz/stats
• Niemcy / liczba wystąpień: 240 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Francja / liczba wystąpień: 193 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/88227/frankiewicz.shtml
• Australia / liczba wystąpień: 35 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/frankiewicz/stats
• Norwegia / liczba wystąpień: 12 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Hiszpania / liczba wystąpień: 11 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Szwecja / liczba wystąpień: 9 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Frankiewicz
• Belgia / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://familienaam.be/Frankiewicz

Nazwiska odimienne wywodzą się z deskrypcji opisowych mówiących o stosunku dwóch osób do siebie lub o charakterystyce konkretnej osoby. Pierwsze, tzw. patronimiczne, w drodze rozwoju doprowadziły do powstania konstrukcji syntetycznych z sufiksami –icz, -owicz, -ewicz, później też –ak, -an, -czyk i innymi sufiksami z podstawowym –k-, wyrażającymi relację ojciec-syn. Nazwiska te uległy stabilizacji w XVII-XVIII w. i potocznie kojarzone są z nazwiskami mieszczan (w tej grupie społecznej występowały najczęściej). Poza granicami Polski także w formie adaptacji Frankewitz.

• ISD: Frankiewicz

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• Górnowicz, H., Słownuk nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992