IWANIUK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Iwaniuk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Iwaniukowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Iwaniukówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Iwaniuk RymNPol I 334
• Jacobi et Clarae Ivaniukow 1770 NBrań 207
• Jan po Mateuszu Jawaniuk 1846 NBrań 207
• Jan Iwaniuk XVIII / XIX NBrań 207

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Iwani-uk, od n. os. Iwan, zob. Iwan

• derywowane
• z sufiksem
  Iwani-uk; suf. -uk, pochodzenia wschodniosłowiańskiego, w funkcji patronimicznej na określenie relacji ojciec-syn

• USA / liczba wystąpień: 112 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk
• Niemcy / liczba wystąpień: 64 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Australia / liczba wystąpień: 14 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk
• Belgia / liczba wystąpień: 14 / źródło: www.familienaam.be
• Hiszpania / liczba wystąpień: 9 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Szwecja / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Iwaniuk
• Holandia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.cbgfamilienamen.nl
• Francja / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.geopatronyme.com/cgi-bin/carte/nomcarte.cgi?nom
• Szwajcaria / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.verwandt.ch/
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Iwaniuk/hustota/

Najliczniejsze występowanie nazwiska w woj. podlaskim potwierdza jego wschodniosłowiańskie pochodzenie.

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017