FABIAŃCZYK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Fabiańczyk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Fabiańczykowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Fabiańczykówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Fabiańczyk 1594, XVII AntrP I 473
• Jan Fabyianczik 1614 NBrań 186
• Laboriosi Adalberti Fabianczik 1748 NBrań 186

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Fabiań-cz-yk, od n. os. Fabian-ek, lub Fabian (: łac. nomen gentile Fabius i łac. przyr. -anus, ICh) . Zob. Fabijańczyk.

• derywowane
• z sufiksem
  Fabiańcz-yk < n. os. Fabianek lub Fabiań-czyk < n. os. Fabian; suf. -'yk (rozszerzony -czyk) w funkcji patronimicznej, wskazywał na syna Fabianka lub Fabiana

Fabijańczyk (zob.), Pabjańczyk (zob.)

• Niemcy / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=fabia%C5%84czyk&gba_naam=Fabia%C5%84czyk&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://familienaam.be/Fabianczyk

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Fabianczyk (bez znaku diakrytycznego).

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017