BAŁDYGA

Ogólna liczba: 3825

Kobiety: 1933

Mężczyźni: 1892

Ranga: 1309

Województwa
  1. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 1334
  2. MAZOWIECKIE / 1092
  3. PODLASKIE / 437
  4. ŚLĄSKIE / 184
  5. POMORSKIE / 145
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 128
  7. DOLNOŚLĄSKIE / 108
  8. ZACHODNIOPOMORSKIE / 99
  9. WIELKOPOLSKIE / 97
  10. LUBUSKIE / 58
  11. LUBELSKIE / 45
  12. ŁÓDZKIE / 38
  13. PODKARPACKIE / 25
  14. MAŁOPOLSKIE / 17
  15. OPOLSKIE / 10
  16. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 8
Powiaty:
  1. OSTROŁĘCKI / 472
  2. MRĄGOWSKI / 304
  3. PISKI / 252
  4. SZCZYCIEŃSKI / 248
  5. M.ST.WARSZAWA / 170
  6. KOLNEŃSKI / 157
  7. WĘGROWSKI / 119
  8. OLSZTYN / 109
  9. GRAJEWSKI / 106
  10. KĘTRZYŃSKI / 102
  11. OLSZTYŃSKI / 97
  12. ELBLĄG / 59
  13. BIAŁYSTOK / 53
  14. EŁCKI / 51
  15. WOŁOMIŃSKI / 50
  16. OSTROŁĘKA / 44
Gminy:
  1. ŁYSE / 271
  2. MRĄGOWO / 207
  3. PISZ / 126
  4. MYSZYNIEC / 124
  5. SZCZYTNO / 122
  6. TUROŚL / 111
  7. M. OLSZTYN / 109
  8. RUCIANE-NIDA / 103
  9. GRAJEWO / 98
  10. ROZOGI / 85
  11. WĘGRÓW / 82
  12. KĘTRZYN / 67
  13. M. ELBLĄG / 59
  14. PIECKI / 54
  15. M. BIAŁYSTOK / 53
  16. M. OSTROŁĘKA / 44

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bałdyga

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bałdyżyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bałdyżanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Bałdyga, Baldyga, Bołdyga RymNPol I 16

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Bałdyga, od ap. bałdyga 'duży, niezgrabny kij'; przenośnie 'niezgrabiasz, drągal' SGP, SW.
    • inne
      lub Bałd-yga, por. bałda 'zatyczka komina' SGP, SW, por. NAp
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Bałd-yga od niemieckiej n. os. Bald (stwniem. 'odważny, śmiały' por. NGerm.)

  • derywowane
    • z sufiksem
      Bałd-yga; suf. -iga // -yga w znaczeniu augmentatywnym
  • niederywowane
  • lub Bałdyga

Baldyga, Bołdyga

Baldyga - niewystępujący obecnie wariant graficzny nazwiska; Bołdyga (jedynie w Gdańskiem i Suwalskiem) - odmianka z gwarowym pochyleniem samogłoski a (-a- > -o-).

Nazwisko występujące na terenie północnego Mazowsza i na pograniczu językowym polsko-litewskim (okolice Ostrołęki, Kolna, Pisza, Szczytna i w suwalskiem). Biorąc pod uwagę geografię nazwiska, najbardziej prawdopodobne jest jego pochodzenie od gwarowego ap. bałdyga. Poza granicami Polski w formie Baldyga, Baldiga

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I