GUBA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Guba

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Gubina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Gubianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Guba 1668 AntrP I 577
• bapt. Martinum Theofili Guba 1726 NZłot I 197
• Teresa Hubina 1803 NZłot I 198

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Gub-a, od czas. gubić 'zabijać; pustoszyć, niszczyć; prześladować' Sstp , SXVI, lub od gw. ap. guba 'fałda; zmarszczka' SGP

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Gub-a
• niederywowane
lub Guba

Gubba

Bardzo rzadki wariant graficzny (1 nosiciel w woj. mazowieckim)

• Niemcy / liczba wystąpień: 952 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 209 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Guba&s=exact&c=Gf97&d=priezviska#
• Francja / liczba wystąpień: 33 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/101651/guba.shtml
• Czechy / liczba wystąpień: 31 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Guba/hustota/
• Włochy / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.gens.info/italia/it/turismo-viaggi-e-tradizioni-italia?t=cognomi&cognome=Guba&x=0&y=0#.XQupS_7grIU
• Hiszpania / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Norwegia / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=guba&gba_naam=Guba&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Guba
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://familienaam.be/Guba

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Gubba.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I