DUKAŁA

Ogólna liczba: 444

Kobiety: 223

Mężczyźni: 221

Ranga: 12973

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 201
  2. ŚLĄSKIE / 56
  3. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 51
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 35
  5. MAZOWIECKIE / 29
  6. WIELKOPOLSKIE / 27
  7. ŁÓDZKIE / 12
  8. LUBUSKIE / 9
  9. OPOLSKIE / 8
  10. POMORSKIE / 7
  11. LUBELSKIE / 6
  12. PODLASKIE / 2
  13. ZACHODNIOPOMORSKIE / 1
Powiaty:
  1. KRAKOWSKI / 88
  2. KRAKÓW / 83
  3. M.ST.WARSZAWA / 17
  4. STASZOWSKI / 16
  5. MYSŁOWICE / 14
  6. DZIERŻONIOWSKI / 11
  7. BUSKI / 11
  8. ŚWIDNICKI / 11
  9. KUTNOWSKI / 10
  10. SZAMOTULSKI / 10
  11. KIELECKI / 10
  12. CHRZANOWSKI / 9
  13. CZĘSTOCHOWSKI / 8
  14. ZŁOTORYJSKI / 8
  15. RYBNIK / 8
  16. NYSKI / 7
Gminy:
  1. M. KRAKÓW / 83
  2. LISZKI / 42
  3. ZABIERZÓW / 22
  4. M. MYSŁOWICE / 14
  5. ŚWIEBODZICE / 11
  6. PNIEWY / 10
  7. STASZÓW / 10
  8. OPORÓW / 9
  9. DZIERŻONIÓW / 8
  10. M. RYBNIK / 8
  11. RĘDZINY / 8
  12. URSYNÓW / 7
  13. CZERNICHÓW / 6
  14. TUCZĘPY / 6
  15. KRZESZOWICE / 6
  16. MORAWICA / 6

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dukała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dukalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dukalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Dukalanka 1593, XVIII AntrP I 403

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Duk-ała, od czas. dukać 'czytać, mówić niewyraźnie, sylabizować; utykać, kuleć, chromać' SGP

  • derywowane
    • z sufiksem
      Duk-ała, z suf. -ała w funkcji charakteryzującej

Dukala

Bardzo rzadki wariant graficzny (bez znaku diakrytycznego)

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Dukala.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I