STRACHOTA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Strachota

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Strachocina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Strachocianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Goriezany, villa ... cuius haeres Albertus Strachota Gorzyczszky de armis Antiquorum Equorum 1470-1480 SSNO V 217
• Strachota 1508, XVII, XVIII AntrP V 44

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Strach-ota, od ap. strach Sstp
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Strach-ota, skrócenie od pierwszej części starop. im. złożonego Strachomir, por. NAp, lub Strachota, polski i czeski odpowiednik semantyczny im. Metody, utworzony wskutek fałszywej etymologizacji (staroczes. Metudius skojarzono z łac. metus 'trwoga, obawa, strach') ICh

• derywowane
• z sufiksem
  Strach-ota

• Czechy / liczba wystąpień: 317 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Strachota/hustota/
• Niemcy / liczba wystąpień: 168 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 10 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=strachota&s=exact&c=Sb9f&cs=&d=priezviska#
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Strachota

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Strachotta.

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1977/ tom: V
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2015/ tom: V