KĘDZIA

Ogólna liczba: 3520

Kobiety: 1821

Mężczyźni: 1699

Ranga: 1446

Województwa
  1. WIELKOPOLSKIE / 1067
  2. ŁÓDZKIE / 883
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 434
  4. ŚLĄSKIE / 289
  5. ZACHODNIOPOMORSKIE / 145
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 143
  7. POMORSKIE / 112
  8. PODKARPACKIE / 107
  9. LUBUSKIE / 82
  10. OPOLSKIE / 79
  11. MAZOWIECKIE / 63
  12. LUBELSKIE / 39
  13. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 32
  14. PODLASKIE / 22
  15. MAŁOPOLSKIE / 13
  16. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 10
Powiaty:
  1. WIELUŃSKI / 253
  2. OSTRZESZOWSKI / 179
  3. ŁÓDŹ / 161
  4. KALISKI / 138
  5. RAWICKI / 123
  6. WROCŁAW / 113
  7. GOSTYŃSKI / 106
  8. SIERADZKI / 91
  9. POZNAŃ / 81
  10. ZGIERSKI / 76
  11. KALISZ / 69
  12. PAJĘCZAŃSKI / 66
  13. OSTROWSKI / 60
  14. WIERUSZOWSKI / 55
  15. BOLESŁAWIECKI / 48
  16. TARNOBRZESKI / 44
Gminy:
  1. WIELUŃ / 116
  2. WIERZCHLAS / 77
  3. M. KALISZ / 69
  4. KRASZEWICE / 46
  5. ŁÓDŹ-BAŁUTY / 43
  6. GRĘBÓW / 41
  7. WROCŁAW-FABRYCZNA / 41
  8. RAWICZ / 41
  9. CEKÓW-KOLONIA / 39
  10. CZAJKÓW / 38
  11. OSTRZESZÓW / 38
  12. ŁÓDŹ-WIDZEW / 38
  13. WROCŁAW-KRZYKI / 38
  14. ŁÓDŹ-GÓRNA / 36
  15. NOWOGRODZIEC / 35
  16. M. BYDGOSZCZ / 34

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kędzia

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kędzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kędzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Kędzia, Kendzia, Kiendzia, Kedzia, Kądzia, Kandzia, Kańdzia RymNPol I 391
  • Bartholom<ae>um Casimiri Kędzia (de Lutomiersk) 1708 AntrP II 245

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Kędzi-a, od starop. i gw. ap. kądek 'kęsek, kęs' SGP, także kądziel 'wrzeciono; przędziwo, kłąb nici' Sstp, SXVI, przenośnie 'grzywa żubra; ogon wilka' SW

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Kędzi-a

Kendzia, Keńdzia, Kiendzia, Kedzia, Kądzia, Kandzia (zob.), Kańdzia

Warianty graficzne, niezbyt częste, jedynie wariant Kandzia (1026), charakterystyczny dla Górnego Śląska, oraz Kendzia (185, Opolskie, Kaliskie i Poznańskie) są dość liczne. Wahania -ę-, -ą- związane z wahaniami podstawy (por. kęsek, kąsek).

Nazwisko charakterystyczne dla pogranicza śląsko-wielkopolskiego (wieluńskie, kaliskie, leszczyńskie, sieradzkie, także łódzkie). Recepcja nazwiska na gruncie obcojęzycznym nastręcza dużo problemów graficznych, stąd pisownia samogłoski nosowej przez -en- (Kendzia), albo z zatratą nosowości -e- (Kedzia).

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II