ADAMCZUK

Ogólna liczba: 3435

Kobiety: 1767

Mężczyźni: 1668

Ranga: 1487

Województwa
  1. LUBELSKIE / 1530
  2. MAZOWIECKIE / 513
  3. PODLASKIE / 293
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 211
  5. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 149
  6. ŚLĄSKIE / 129
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 108
  8. LUBUSKIE / 104
  9. POMORSKIE / 101
  10. MAŁOPOLSKIE / 63
  11. PODKARPACKIE / 60
  12. WIELKOPOLSKIE / 52
  13. OPOLSKIE / 52
  14. ŁÓDZKIE / 33
  15. KUJAWSKO-POMORSKIE / 20
  16. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 17
Powiaty:
  1. ZAMOJSKI / 316
  2. CHEŁMSKI / 181
  3. SOKOŁOWSKI / 173
  4. TOMASZOWSKI / 169
  5. HRUBIESZOWSKI / 157
  6. ZAMOŚĆ / 140
  7. KRASNOSTAWSKI / 129
  8. LUBLIN / 128
  9. M.ST.WARSZAWA / 123
  10. BIAŁYSTOK / 114
  11. CHEŁM / 88
  12. SIEMIATYCKI / 57
  13. BARTOSZYCKI / 52
  14. ŚWIDNICKI / 49
  15. PRUSZKOWSKI / 44
  16. BIAŁOSTOCKI / 38
Gminy:
  1. M. ZAMOŚĆ / 140
  2. M. LUBLIN / 128
  3. M. BIAŁYSTOK / 114
  4. M. CHEŁM / 88
  5. ZAMOŚĆ / 87
  6. REPKI / 67
  7. SOKOŁÓW PODLASKI / 56
  8. KRASNYSTAW / 54
  9. GRABOWIEC / 52
  10. BARTOSZYCE / 51
  11. TOMASZÓW LUBELSKI / 51
  12. LEŚNIOWICE / 41
  13. WERBKOWICE / 40
  14. REJOWIEC / 39
  15. SITNO / 39
  16. DOŁHOBYCZÓW / 37

forma żeńska równa formalnie męskiej: Adamczuk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Adamczukowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Adamczukówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Piotr Adamczuk, Paweł Jadamczuk (z Białegostoku) 1662 AntrP I 78
  • Adamczuk, Jadamczuk 1662 RymNPol I 1
  • Cristina Adamczukowa (z Białegostoku) 1662 AntrP I 79
  • Laboriosi Joannis Jadamczuk 1672 NBrań 137
  • Elisabetha Adamczukowna (z Białegostoku) 1745 AntrP I 79
  • Marcin Adamczuk ... Marcina Adamczuka y Małgorzaty, zony iego (z Białegostoku) 1771 AntrP I 78
  • Honestorum Joannis et Dorotheae Adamczuk 1779 NBrań 137
  • Andrzej Adamczuk 1843 NBrań 137
  • Jan po Stanisławie Adamczuk 1846 NBrań 137

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Adam-cz-uk, od im. hebrajskiego Adam, pochodzącego być może od hebr. adhamah 'ziemia' lub sumer. ada-mu 'mój ojciec' , akad. ad-mu 'narodzenie', arab. 'adama 'przylgnąć', por. NCh. Adam > Adam-ek > Adam-cz-uk.

  • derywowane
    • z sufiksem
      Adamcz-uk < n. os. Adamek lub Adam-czuk < n. os. Adam; suf. -'uk (rozszerzony -czuk), pochodzenia wschodniosłowiańskiego, w funkcji patronimicznej (odojcowskiej) na oznaczenie syna Adamka lub Adama

Jadamczuk

Niewystępujący współcześnie wariant z protetycznym nagłosowym J-

Nazwisko - zarówno w przeszłości, jak i obecnie - najczęściej występuje na wschodzie Polski (białostockie, siedleckie, chełmskie, zamojskie).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
  • P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017