BINIAŚ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Biniaś

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Biniasiowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Biniasiówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Biniaś RymNPol I 36

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Bini-aś, od n. os. Bień, gw. Biń, zdrobnienie im. chrześcijańskiego Benedykt, por. łac. cognomen Benedictus (: łac. benedictus 'błogosławiony'), lub im. biblijnego Bienijamin (:hebr. ben jamin 'syn prawicy, syn szczęścia' ) NCh, NJud . Por. warianty Biniasz i Binias oraz Bienias, Bieniasz.

zob. Binias, Biniasz, też Biniasch

Binias, Biniasz - nazwiska z wariantywnymi suf. -as, -asz, Biniasch - odmianka z wpływem grafii niemieckiej.

• Niemcy / liczba wystąpień: 528 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=binias&gba_naam=Binias&nfd_naam=Binias&operator=eq&taal=
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Binias/hustota/
• Belgia / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://familienaam.be/Binias

Nie sposób odróżnić nazwisk Binias, Biniaś oraz Biniasz, których formami adaptacyjnymi mogą być postaci Binias, Biniasch

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I