POKORA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pokora

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pokorzyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pokorzanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Pokora 1565, XVII, XVIII AntrP IV 70
• Pokorzyna fem. 1580, XVII AntrP IV 70
• famatorum Pokora 1729 NBrań 330
• Pokora 1808, 1856, 1901 GórPow 177

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Pokora, od ap. pokora 'uznanie własnej małości, uległość' Sstp, także 'skrucha; żałoba' SW, SGP

• niederywowane
Pokora

• Niemcy / liczba wystąpień: 416 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 235 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Pokora/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 14 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Słowacja / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Pokora&s=exact&c=6571&cs=&d=priezviska#
• Szwecja / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Pokora

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Pokorra.

• DFD: Pokora

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV
• P. Złotkowski, Antroponimia historyczna mieszczan i chłopów Brańska i okolic w ujęciu statycznym i dynamicznym / rok: 2017