KUCIŃSKI

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kuciński

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Kucińska

• Petrus dictus Kuczensky de Pyanthek 1426 SSNO III 185
• Kuciński 1520, XVII, XVIII AntrP II 307
• Kucińska 1771 AntrP II 307
• Kuciński 1776 RymNPol I 500

• od nazwy własnej
  • odmiejscowe
    Kuciń-ski, od n. m. Kutno, mto, płoc.

• derywowane
• z sufiksem
  Kuciń-ski < n. m. Kutno; suf. -ski w pierwotnej funkcji semantycznej wskazującej na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie

Kucieński

Poprawna, wcześniejsza forma to Kucieński (por. Petrus dictus Kuczensky de Pyanthek 1426 SSNO III 185), wariant Kuciński to wynik gwarowego zwężenia wymowy samogłoski e

• USA / liczba wystąpień: 748 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Niemcy / liczba wystąpień: 100 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 23 / źródło: http://www.scb.se/Pages/NameSearch____259432.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 20 / źródło: https://www.ssb.no/
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: www.familienaam.be

Poza granicami Polski w formach adaptacyjnych Kucinski, Kutzinsky.

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1971/ tom: III