BŁACHUTA

Ogólna liczba: 364

Kobiety: 187

Mężczyźni: 177

Ranga: 15601

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 116
  2. DOLNOŚLĄSKIE / 63
  3. POMORSKIE / 59
  4. ŚLĄSKIE / 50
  5. PODKARPACKIE / 36
  6. ZACHODNIOPOMORSKIE / 12
  7. KUJAWSKO-POMORSKIE / 7
  8. LUBUSKIE / 7
  9. MAZOWIECKIE / 5
  10. WIELKOPOLSKIE / 5
  11. LUBELSKIE / 3
  12. ŁÓDZKIE / 1
Powiaty:
  1. NOWOTARSKI / 59
  2. KWIDZYŃSKI / 37
  3. NOWOSĄDECKI / 24
  4. TCZEWSKI / 22
  5. LUBIŃSKI / 16
  6. TRZEBNICKI / 16
  7. WROCŁAW / 12
  8. TATRZAŃSKI / 12
  9. NOWY SĄCZ / 12
  10. PRZEMYSKI / 11
  11. JAWORZNO / 11
  12. STRZELIŃSKI / 10
  13. LESKI / 10
  14. RUDA ŚLĄSKA / 10
  15. ŻYWIECKI / 8
  16. JAROSŁAWSKI / 7
Gminy:
  1. CZARNY DUNAJEC / 38
  2. PELPLIN / 22
  3. KORZENNA / 18
  4. SADLINKI / 18
  5. NOWY TARG / 17
  6. KWIDZYN / 15
  7. PRUSICE / 15
  8. LUBIN / 13
  9. M. NOWY SĄCZ / 12
  10. M. JAWORZNO / 11
  11. M. RUDA ŚLĄSKA / 10
  12. STRZELIN / 8
  13. ŻURAWICA / 8
  14. ŻYWIEC / 8
  15. ZAKOPANE / 7
  16. M. KOSZALIN / 6

forma żeńska równa formalnie męskiej: Błachuta

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Błachucina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Błachucianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Błachuta 1650, XVIII AntrP I 237

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Błach-ut-a, od n. os. Bła-ch, skr. od im. chrześcijańskiego Błażej, łac. Blasius (może w związku z łac. nomen gentile Blaesius, od łac. blaesus 'sepleniący' i przyr. -ius, por. NCh).

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Błachut-a

Błahuta (zob.), Blachuta

Blachuta - bardzo rzadko występujący współcześnie wariant graficzny (bez znaku diakrytycznego); Błahuta - odmianka graficzna z h

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Blachuta.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I