PIETURA

Ogólna liczba: 362

Kobiety: 192

Mężczyźni: 170

Ranga: 15682

Województwa
  1. WIELKOPOLSKIE / 123
  2. LUBELSKIE / 86
  3. ZACHODNIOPOMORSKIE / 54
  4. MAZOWIECKIE / 29
  5. ŁÓDZKIE / 28
  6. ŚLĄSKIE / 24
  7. POMORSKIE / 8
  8. PODKARPACKIE / 7
  9. DOLNOŚLĄSKIE / 2
  10. / 2
  11. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 1
Powiaty:
  1. KALISKI / 73
  2. KRAŚNICKI / 55
  3. STARGARDZKI / 30
  4. M.ST.WARSZAWA / 28
  5. SIERADZKI / 19
  6. PILSKI / 12
  7. LUBLIN / 12
  8. KALISZ / 9
  9. POZNAŃ / 9
  10. KOŚCIAŃSKI / 9
  11. ŁÓDŹ / 8
  12. ZABRZE / 8
  13. NOWODWORSKI / 8
  14. ŻYWIECKI / 7
  15. GOLENIOWSKI / 7
  16. SZCZECIN / 6
Gminy:
  1. SZASTARKA / 49
  2. KOŹMINEK / 37
  3. STARGARD SZCZECIŃSKI / 30
  4. OPATÓWEK / 15
  5. M. LUBLIN / 12
  6. PIŁA / 12
  7. SZCZYTNIKI / 10
  8. KRZYWIŃ / 9
  9. BŁASZKI / 9
  10. M. KALISZ / 9
  11. M. ZABRZE / 8
  12. STEGNA / 8
  13. WESOŁA / 7
  14. GOLENIÓW / 7
  15. BĘDZINO / 6
  16. BIELANY / 6

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pietura

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pieturzyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pieturzanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Pietura 1762 AntrP III 367

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Piet-ura, od n. os. Piet, skrócenie od im. Pietr, Piotr, zob. Piotr

  • derywowane
    • z sufiksem
      Piet-ura

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III