BICHTA

Ogólna liczba: 362

Kobiety: 173

Mężczyźni: 189

Ranga: 15670

Województwa
  1. LUBELSKIE / 133
  2. MAZOWIECKIE / 89
  3. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 36
  4. ŚLĄSKIE / 33
  5. ZACHODNIOPOMORSKIE / 32
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 13
  7. POMORSKIE / 7
  8. LUBUSKIE / 6
  9. ŁÓDZKIE / 6
  10. DOLNOŚLĄSKIE / 5
  11. MAŁOPOLSKIE / 1
  12. PODLASKIE / 1
Powiaty:
  1. RYCKI / 112
  2. M.ST.WARSZAWA / 39
  3. GARWOLIŃSKI / 28
  4. RACIBORSKI / 16
  5. TORUŃ / 13
  6. ELBLĄG / 12
  7. GRYFIŃSKI / 11
  8. SZCZECIN / 11
  9. KATOWICE / 10
  10. LUBLIN / 9
  11. PIASECZYŃSKI / 9
  12. BRANIEWSKI / 8
  13. LIDZBARSKI / 7
  14. SŁUPSKI / 6
  15. PUŁAWSKI / 6
  16. KOSZALIN / 6
Gminy:
  1. RYKI / 82
  2. DĘBLIN / 16
  3. M. TORUŃ / 13
  4. M. ELBLĄG / 12
  5. STARE CZARNOWO / 11
  6. M. SZCZECIN / 11
  7. M. KATOWICE / 10
  8. M. LUBLIN / 9
  9. RACIBÓRZ / 9
  10. LELKOWO / 8
  11. BEMOWO / 8
  12. ŻELECHÓW / 8
  13. PRAGA-POŁUDNIE / 8
  14. SOBOLEW / 7
  15. TROJANÓW / 7
  16. LIDZBARK WARMIŃSKI / 7

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bichta

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bichcina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bichcianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Bichta RymNPol I 34

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Bich-ta, może od gw. ap. bich, bichy 'stare ubranie, łachy' SGP
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub może Bich-ta, skr. od n. os. z Bi-, Bie- nagłosowym (takich jak Bienedykt, Bieniamin, Biernat)

  • derywowane
    • z sufiksem
      Bich-ta

  • Niemcy / liczba wystąpień: 4 / źródło:

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I