KLINK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Klink

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Klinkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Klinkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Klink 1570 AntrP II 258
• Klink 1867, 1899 GórPow 105

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Klink, gw. (pomorska) postać n. os. Klinek (: ap. klinek 'przykrywka lub zatyczka; kawałek pola o trójkątnym kształcie' Sstp)
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Klin-k, Klin-ek, od n. os. Klin, zob. {sl}Klin{el|

• derywowane
• z sufiksem
  Klin-k, ze zredukowanym suf. -(e)k

Klinck

Wariant graficzny

• Niemcy / liczba wystąpień: 7104 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/?name=Klink
• Dania / liczba wystąpień: 96 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Szwecja / liczba wystąpień: 23 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Klink
• Norwegia / liczba wystąpień: 8 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 8 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Klink/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=klink&c=Raa6&d=priezviska

• por. ISD: Klink (tu też inne etymologie)

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992