KOŁDA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kołda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kołdzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kołdzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Kołda 1445 RymNPol I 428

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Kołda ,od słow. kołda 'żebrak, złodziej' lub od ap. kłoda 'pień, kloc; słup' Sstp, także 'rodzaj ula; duża beczka' MSGP
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Koł-da, od im. Mikołaj (: Mikołaj, grec. Nikolaos, od nike 'zwycięstwo' i laos 'ludzie, lud, wojownicy' ICh)

• derywowane
• z sufiksem
  Koł-da < im. Mikołaj
• niederywowane
lub Kołda < ap. kołda, kłoda

Kolda

Wariant graficzny o niskiej frekwencji (11 poświadczeń w woj. pomorskim i zachodniopomorskim)

• Czechy / liczba wystąpień: 536 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Kolda/hustota/
• Niemcy / liczba wystąpień: 16 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/?name=Kolda
• Słowacja / liczba wystąpień: 10 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=kolda&s=exact&c=S80c&d=priezviska#
• Dania / liczba wystąpień: 7 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Kolda (bez znaku diakrytycznego).

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I