HAŁABURDA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Hałaburda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Hałaburdzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Hałaburdzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• brak poświadczeń w dostępnych nam źródłach historycznych

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Hałaburda, od ap. hałaburda, haraburda 'awantura, bójka; zawadiaka' , haraburda 'rupiecie' SXVI, 'zawadiaka, awanturnik' SGP

• niederywowane
Hałaburda

Hałabura (zob.), Halaburda (zob.)

• Hiszpania / liczba wystąpień: 9 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Czechy / liczba wystąpień: 9 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Halaburda/hustota/
• Niemcy / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Słowacja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=halaburda&s=exact&c=7234&d=priezviska#
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=halaburda&gba_naam=Halaburda&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Belgia / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://familienaam.be/Halaburda
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Halaburda

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Halaburda (bez znaku diakrytycznego).