CIEROCKI

forma żeńska równa formalnie męskiej: Cierocki

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Cierocka

• Cierocka 1715 AntrP I 321
• Cierocki 1718 AntrP I 321
• Cirocki 1841 GórPow 44

• od nazwy własnej
  • odmiejscowe
    Cieroc-(s)ki, Sieroc-(s)ki, od n. m. Sieroczyn, słup., gm. Człuchów
  • odimienne
    Cierocki, niemiecka substytucja nazwiska Sierocki: Sierocki, w niemieckiej wymowie Zierocki , wtórnie Cierocki. Nazwisko Sieroc-(s)ki prawdopodobnie od n. os. Sierota (: ap. sierota, sirota Sstp) NPom I 88, pochodzenie od n. m. mniej prawdopodobne. Nazwisko występuje prawie wyłącznie na Pomorzu Gdańskim. Zob. Cirocki.

• derywowane
• z sufiksem
  Cieroc-(s)ki < n. m. Sieroczyn (po skróceniu podstawy); suf. -ski wskazywał pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie

Cirocki (zob.), Cirotzki

Odmianki ze zmianą fonetyczną -e- > -i- przed spółgłoską półotwartą r; forma Cirotzki dodatkowo z wpływem grafii niemieckiej (niem. -tz- w miejsce pol. -c-)

• Niemcy / liczba wystąpień: 36 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Cierocka

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Cierotzki.

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I