HATAŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Hatała

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Hatalina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Hatalanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Hatała // Hatala 1593, XVII AntrP II 59

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Hat-ała, od ap. chata SXVI, SL

• derywowane
• z sufiksem
  Hat-ała

Hatala (zob.)

Wariant graficzny

• Słowacja / liczba wystąpień: 711 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Hatala&s=exact&c=14c6&d=priezviska#
• Czechy / liczba wystąpień: 92 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Hatala/hustota/
• Niemcy / liczba wystąpień: 32 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Francja / liczba wystąpień: 14 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/106053/hatala.shtml
• Hiszpania / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Szwecja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Hatala
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://familienaam.be/Hatala

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Hatala (bez znaku diakrytycznego), Hatalla (z dość regularnym oddaniem –ł- jako –ll-).

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II