BUĆ

Ogólna liczba: 280

Kobiety: 143

Mężczyźni: 137

Ranga: 19414

Województwa
  1. PODKARPACKIE / 125
  2. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 53
  3. POMORSKIE / 46
  4. LUBELSKIE / 12
  5. OPOLSKIE / 12
  6. ZACHODNIOPOMORSKIE / 10
  7. MAZOWIECKIE / 7
  8. DOLNOŚLĄSKIE / 5
  9. MAŁOPOLSKIE / 4
  10. ŚLĄSKIE / 4
  11. KUJAWSKO-POMORSKIE / 1
  12. PODLASKIE / 1
Powiaty:
  1. PRZEMYSKI / 38
  2. PRZEMYŚL / 33
  3. RZESZÓW / 22
  4. WEJHEROWSKI / 22
  5. JAROSŁAWSKI / 18
  6. GIŻYCKI / 17
  7. WĘGORZEWSKI / 17
  8. MALBORSKI / 12
  9. BARTOSZYCKI / 7
  10. OPOLE / 7
  11. BIESZCZADZKI / 7
  12. SZTUMSKI / 7
  13. TOMASZOWSKI / 6
  14. ŁOBESKI / 6
  15. M.ST.WARSZAWA / 5
  16. EŁCKI / 4
Gminy:
  1. M. PRZEMYŚL / 33
  2. M. RZESZÓW / 22
  3. REDA / 16
  4. KRZYWCZA / 15
  5. MALBORK / 12
  6. ŻURAWICA / 12
  7. STUBNO / 11
  8. WĘGORZEWO / 10
  9. KRUKLANKI / 9
  10. DZIERZGOŃ / 7
  11. M. OPOLE / 7
  12. GÓROWO IŁAWECKIE / 7
  13. RESKO / 6
  14. RUMIA / 6
  15. JAROSŁAW / 6
  16. CHŁOPICE / 6

forma żeńska równa formalnie męskiej: Buć

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Buciowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Buciówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Buć 1785-1788 AntrP I 253

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Buć, Bucz, od czas. buczeć 'ryczeć; brzęczeć; głośno płakać', także 'butwieć' SGP.
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Buć, Budź, skrócenie od starop. imion złożonych z Budzi- w pierwszej części, takich jak Budzisław, Budziwoj, NAp.

Poza granicami Polski w formie Buc.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I