SMOROŃ

Ogólna liczba: 279

Kobiety: 145

Mężczyźni: 134

Ranga: 19487

Województwa
  1. MAŁOPOLSKIE / 172
  2. ZACHODNIOPOMORSKIE / 29
  3. POMORSKIE / 18
  4. ŚLĄSKIE / 14
  5. PODKARPACKIE / 13
  6. DOLNOŚLĄSKIE / 12
  7. KUJAWSKO-POMORSKIE / 7
  8. MAZOWIECKIE / 6
  9. WIELKOPOLSKIE / 6
  10. ŁÓDZKIE / 1
  11. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 1
Powiaty:
  1. NOWOSĄDECKI / 57
  2. NOWY SĄCZ / 35
  3. LIMANOWSKI / 22
  4. TARNÓW / 15
  5. ŁOBESKI / 13
  6. GDAŃSK / 11
  7. KRAKÓW / 11
  8. DĘBICKI / 10
  9. KRAKOWSKI / 9
  10. OŚWIĘCIMSKI / 8
  11. GDYNIA / 7
  12. CHEŁMIŃSKI / 7
  13. SZCZECIN / 6
  14. M.ST.WARSZAWA / 6
  15. NOWOTARSKI / 5
  16. RYBNIK / 5
Gminy:
  1. M. NOWY SĄCZ / 35
  2. ŁUKOWICA / 22
  3. CHEŁMIEC / 20
  4. M. TARNÓW / 15
  5. KAMIONKA WIELKA / 14
  6. M. GDAŃSK / 11
  7. M. KRAKÓW / 11
  8. ŁOBEZ / 10
  9. BRZOSTEK / 9
  10. ŁĄCKO / 8
  11. ZATOR / 7
  12. M. GDYNIA / 7
  13. PODEGRODZIE / 7
  14. M. SZCZECIN / 6
  15. KOCMYRZÓW-LUBORZYCA / 6
  16. M. RYBNIK / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Smoroń

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Smoroniowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Smoroniówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Smoroń 1600 AntrP IV 331

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Smor-oń, niejasne, może w związku z ap. smoruch, smotruch 'brudas, niechluj' SW

  • derywowane
    • z sufiksem
      Smor-oń

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Smoron (bez znaku diakrytycznego).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV