DEKIERT

Ogólna liczba: 279

Kobiety: 142

Mężczyźni: 137

Ranga: 19481

Województwa
  1. WIELKOPOLSKIE / 135
  2. LUBUSKIE / 52
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 41
  4. LUBELSKIE / 22
  5. ŚLĄSKIE / 16
  6. MAZOWIECKIE / 6
  7. ŁÓDZKIE / 4
  8. POMORSKIE / 2
  9. OPOLSKIE / 1
Powiaty:
  1. SZAMOTULSKI / 39
  2. WOLSZTYŃSKI / 24
  3. BIALSKI / 21
  4. POZNAŃSKI / 16
  5. LESZCZYŃSKI / 15
  6. LEGNICKI / 13
  7. ZIELONOGÓRSKI / 13
  8. LUBIŃSKI / 12
  9. POZNAŃ / 12
  10. KROŚNIEŃSKI / 9
  11. ZIELONA GÓRA / 9
  12. GORZOWSKI / 9
  13. LESZNO / 7
  14. WSCHOWSKI / 7
  15. NOWOTOMYSKI / 7
  16. GŁOGOWSKI / 6
Gminy:
  1. SZAMOTUŁY / 32
  2. PRZEMĘT / 15
  3. LUBIN / 12
  4. LEGNICKIE POLE / 11
  5. WIJEWO / 11
  6. PISZCZAC / 9
  7. KŁODAWA / 9
  8. M. ZIELONA GÓRA / 9
  9. POZNAŃ-STARE MIASTO / 8
  10. TARNOWO PODGÓRNE / 8
  11. WSCHOWA / 7
  12. KROSNO ODRZAŃSKIE / 7
  13. ZBĄSZYŃ / 7
  14. M. LESZNO / 7
  15. TERESPOL / 7
  16. GŁOGÓW / 6

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dekiert

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dekiertowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dekiertówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Dekiert RymNPol I 130

  • pochodzenia obcego
    Dekiert, od niem. n. os. Decker (: niem. ap. decker 'dekarz') Gottsch 226. Zob. Deckert, Dekert.

  • niederywowane
    • Dekiert

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I