BUCA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Buca

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bucina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bucianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Buca RymNPol I 60

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Buc-a,od n. os. Buc (zob.)

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Buc-a

Butza

Wariant z wpływem grafii niemieckiej, występuje wyłącznie na Pomorzu

• Włochy / liczba wystąpień: 97 / źródło: http://www.gens.info/italia/it/turismo-viaggi-e-tradizioni-italia?t=cognomi&cognome=Buca&x=0&y=0#.XD4X5mlCfIU
• Niemcy / liczba wystąpień: 88 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Hiszpania / liczba wystąpień: 79 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Buca
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_naam=Buca&nfd_naam=Buca&info=aantal+en+verspreiding&operator=eq&taal=
• Belgia / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://familienaam.be/Buca
• Australia / liczba wystąpień: 1 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/buca/stats

Poza granicami Polski także w formie Butza (pol. -c- ~ niem. -tz-)

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I