RUMNIAK

Ogólna liczba: 272

Kobiety: 145

Mężczyźni: 127

Ranga: 19811

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 185
  2. LUBELSKIE / 18
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 16
  4. POMORSKIE / 16
  5. ŚLĄSKIE / 13
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 10
  7. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 6
  8. OPOLSKIE / 3
  9. PODKARPACKIE / 3
  10. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 2
Powiaty:
  1. BIAŁOBRZESKI / 66
  2. M.ST.WARSZAWA / 51
  3. PIASECZYŃSKI / 34
  4. GRÓJECKI / 14
  5. WROCŁAW / 11
  6. PRUSZKOWSKI / 10
  7. ZABRZE / 9
  8. GDAŃSK / 8
  9. LUBLIN / 7
  10. SZTUMSKI / 6
  11. OSTROWIECKI / 6
  12. ŚWIDNICKI / 6
  13. WĄBRZESKI / 4
  14. RYBNICKI / 4
  15. PUŁAWSKI / 4
  16. OLESKI / 3
Gminy:
  1. STROMIEC / 28
  2. PIASECZNO / 24
  3. BIAŁOBRZEGI / 23
  4. STARA BŁOTNICA / 12
  5. TARGÓWEK / 11
  6. WŁOCHY / 11
  7. ŚRÓDMIEŚCIE / 10
  8. WARKA / 10
  9. M. ZABRZE / 9
  10. M. GDAŃSK / 8
  11. LESZNOWOLA / 8
  12. M. LUBLIN / 7
  13. WOLA / 7
  14. ŚWIDNIK / 6
  15. DZIERZGOŃ / 6
  16. WROCŁAW-KRZYKI / 6

forma żeńska równa formalnie męskiej: Rumniak

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Rumniakowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Rumniakówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Rumniak 1775 AntrP IV 223

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Rumni-ak, od n. os. Rumien (: ap. rumen, rumien 'rumianek, roślina z rodziny złożonych' Sstp, SEB)

  • derywowane
    • z sufiksem
      Rumni-ak, z suf. -'ak w funkcji patronimicznej

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV