BONIK

Ogólna liczba: 267

Kobiety: 142

Mężczyźni: 125

Ranga: 20044

Województwa
  1. LUBELSKIE / 114
  2. POMORSKIE / 58
  3. KUJAWSKO-POMORSKIE / 20
  4. MAZOWIECKIE / 19
  5. LUBUSKIE / 16
  6. DOLNOŚLĄSKIE / 13
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 13
  8. ŁÓDZKIE / 6
  9. ŚLĄSKIE / 5
  10. PODLASKIE / 3
Powiaty:
  1. PARCZEWSKI / 62
  2. BIALSKI / 23
  3. M.ST.WARSZAWA / 19
  4. CHOJNICKI / 14
  5. ZIELONOGÓRSKI / 13
  6. BYDGOSZCZ / 13
  7. RADZYŃSKI / 12
  8. TCZEWSKI / 12
  9. KOŚCIERSKI / 8
  10. DRAWSKI / 7
  11. LĘBORSKI / 7
  12. TOMASZOWSKI / 6
  13. WROCŁAW / 5
  14. LUBLIN / 5
  15. SOPOT / 5
  16. ŁĘCZYŃSKI / 5
Gminy:
  1. PARCZEW / 42
  2. MILANÓW / 16
  3. TUCZNA / 15
  4. CHOJNICE / 13
  5. M. BYDGOSZCZ / 13
  6. NOWOGRÓD BOBRZAŃSKI / 11
  7. TCZEW / 10
  8. WOHYŃ / 7
  9. NOWA WIEŚ LĘBORSKA / 7
  10. KALISZ POMORSKI / 7
  11. UJAZD / 6
  12. KARSIN / 6
  13. M. LUBLIN / 5
  14. ŁĘCZNA / 5
  15. WROCŁAW-STARE MIASTO / 5
  16. M. SOPOT / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bonik

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bonikowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bonikówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Venerabil(is) ac religios(a) virg(o) ... Margaretha Bonitoffna (! pro Bonicoffna) 1419 SSNO I 215
  • Bonik 1660 AntrP I 244
  • Bonik 1884 GórPow 31

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Bon-ik, skrócenie od im. Bonifacy (: łac. cognomen Bonifatius, od łac. bonum 'dobro' i fatum 'wróżba, los' NCh).

  • derywowane
    • z sufiksem
      Bon-ik; suf. -ik w funkcji patronimicznej (odojcowskiej) lub deminutywnej

Poza granicami Polski także w formie adaptacyjnej Bonick, Bonnick. Bonnik

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
  • H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I