PIEŃKO

Ogólna liczba: 266

Kobiety: 144

Mężczyźni: 122

Ranga: 20076

Województwa
  1. LUBELSKIE / 112
  2. DOLNOŚLĄSKIE / 64
  3. ZACHODNIOPOMORSKIE / 19
  4. POMORSKIE / 17
  5. ŁÓDZKIE / 10
  6. OPOLSKIE / 10
  7. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 8
  8. ŚLĄSKIE / 7
  9. MAZOWIECKIE / 5
  10. LUBUSKIE / 4
  11. MAŁOPOLSKIE / 4
  12. WIELKOPOLSKIE / 2
  13. PODKARPACKIE / 2
  14. PODLASKIE / 2
Powiaty:
  1. RADZYŃSKI / 49
  2. POLKOWICKI / 36
  3. BIALSKI / 22
  4. LUBIŃSKI / 16
  5. BIAŁA PODLASKA / 15
  6. KRASNOSTAWSKI / 10
  7. PIOTRKOWSKI / 9
  8. SZCZECIN / 8
  9. OLSZTYŃSKI / 7
  10. NYSKI / 6
  11. PYRZYCKI / 6
  12. MALBORSKI / 6
  13. ŁĘCZYŃSKI / 6
  14. GŁOGOWSKI / 5
  15. WROCŁAW / 5
  16. PUCKI / 5
Gminy:
  1. KOMARÓWKA PODLASKA / 30
  2. POLKOWICE / 27
  3. LUBIN / 16
  4. M. BIAŁA PODLASKA / 15
  5. ROSSOSZ / 14
  6. RADZYŃ PODLASKI / 11
  7. GORZKÓW / 9
  8. CHOCIANÓW / 9
  9. M. SZCZECIN / 8
  10. NYSA / 6
  11. JEZIORANY / 6
  12. ŁĘCZNA / 6
  13. NOWY STAW / 6
  14. ŻUKOWICE / 5
  15. PARCZEW / 5
  16. WŁADYSŁAWOWO / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pieńko

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pieńkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pieńkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Pieńko // Pienko 1525 AntrP III 362

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Pień-ko, od n. os. Pień (: ap. pień 'część drzewa; przenośnie: ród' Sstp, 'człowiek tępy, niewrażliwy' SXVI)

  • derywowane
    • z sufiksem
      Pień-ko; suf. -ko w funkcji patronimicznej

Pienko

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III