SKÓRKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Skórka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Skórczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Skórczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Skórka // Skorka, Skurka 1501, XVII, XVIII AntrP IV 321
• Skorka 1890 NOles 110

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Skórka, od ap. skórka 'naskórek, błonka' Sstp
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Skór-ka, od n. os. Skóra, zob. Skóra

• derywowane
• z sufiksem
  Skór-ka < n. os. Skóra, z suf. -ka w funkcji patronimicznej lub deminutywnej
• niederywowane
lub Skórka < ap. skórka

Skorka, Skurka

• Niemcy / liczba wystąpień: 360 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Skorka
• Norwegia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Sk%C3%B3rka/hustota/

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Skorka (bez znaku diakrytycznego), Skurka.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV