ŚLIWA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Śliwa

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Śliwina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Śliwianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Jakub Sliwa 1684 NOles 119
• Adalbertus Sliwa 1751 NZłot II 224
• Julius, Johanna, Sophie Schliwa 1890 NOles 119

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Śliwa, od ap. śliwa 'drzewo lub krzew owocowy' Sstp, także gw. 'odcisk, nagniotek, pęcherz' SGPK

• niederywowane
Śliwa

Sliwa

Graficzny wariant bez znaku diakrytycznego, zapewne zniemczenie

• Niemcy / liczba wystąpień: 1464 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Szwecja / liczba wystąpień: 111 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Sliwa
• Norwegia / liczba wystąpień: 52 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 37 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Sliwa/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=sliwa&s=exact&c=Vf5d&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Sliwa (bez znaku diakrytycznego), Schliwa.

• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II