BAKALARZ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bakalarz

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bakalarzowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bakalarzówna

inne: Bakalarka

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -ka znane są w języku mówionym.

• Nobilis Iacobus Bacca<la>rz de Czexino 1454 SSNO I 79
• Contra nobilem Andream Bacalarz de Brunovycze ... idem Bacalarz 1479 SSNO I 79
• Causa inter Paulum cartenmecher et Agnethem Baccalarszową 1499 SSNO I 79
• Causa inter Paulum cartenmecher et Agniethem Baccalarszową 1499 SSNO I 79
• Bakalarz 1629, XVIII AntrP I 214
• Barbara Bakalarka 1671 NZłot I 40
• Bakalarzówna 1754 AntrP I 214

• od wyrazu pospolitego
  • odzawodowe
    Bakalarz, od ap. bakalarz, bakałarz 'nauczyciel' Sstp, także 'osoba, która uzyskała na uniwersytecie średniowiecznym pierwszy (najniższy) stopień, bakalaureat SXVI
  • przezwiskowe
    lub Bakalarz, od ap. bakalarz, bakałarz 'nauczyciel' Sstp, SXVI'nauczyciel', por. stp. bakalarz, łac. baccalarius NAp

• niederywowane
Bakalarz

Bakałarz

Późniejsza chronologicznie odmianka graficzna, utrwalona w postaci odrębnego nazwiska.

• Francja / liczba wystąpień: 29 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/
• Niemcy / liczba wystąpień: 26 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Hiszpania / liczba wystąpień: 11 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Czechy / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.kdejsme.cz/
• Belgia / liczba wystąpień: 1 / źródło: www.familienaam.be

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I