BUC

forma żeńska równa formalnie męskiej: Buc

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bucowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bucówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Buc 1785-1788 AntrP I 253

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Buc, od gw. ap. buc 'ktoś niesympatyczny, zarozumiały; niezaradny, niedołęga' SGP, lub Buc(z), od czas. buczeć 'ryczeć; brzęczeć; głośno płakać', także 'butwieć' SGP

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Buc-ø

Butz

Wariant z wpływem grafii niemieckiej

• Niemcy / liczba wystąpień: 7264 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Francja / liczba wystąpień: 431 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/nom/33351/buc.shtml
• Słowacja / liczba wystąpień: 142 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=buc&s=exact&c=S0b1&d=priezviska&ie=utf-8&oe=utf-8#
• USA / liczba wystąpień: 109 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/buc/stats
• Czechy / liczba wystąpień: 10 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Buc/hustota/
• Australia / liczba wystąpień: 9 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/buc/stats
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Buc

Poza granicami Polski także formie Butz (pol. -c ~ niem. tz).

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I