FUKSA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Fuksa

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Fuksina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Fuksianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Fuksa RymNPol I 206

• od wyrazu pospolitego
• od nazwy własnej
  • odimienne
    Fuks-a, od n. os. Fuks, zob. Fuks

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Fuks-a

• Czechy / liczba wystąpień: 1066 / źródło: https://www.kdejsme.cz
• USA / liczba wystąpień: 346 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Hiszpania / liczba wystąpień: 134 / źródło: http://www.gens.info/italia/it/turismo-viaggi-e-tradizioni-italia?t=cognomi&cognome=Furmanik&x=0&y=0#.XNLaUtjgrIU
• Słowacja / liczba wystąpień: 85 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk/?w=Fuksa&s=exact&c=q4ff&d=priezviska#
• Niemcy / liczba wystąpień: 72 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Włochy / liczba wystąpień: 24 / źródło: http://www.gens.info/italia/it/turismo-viaggi-e-tradizioni-italia?t=cognomi&cognome=Fuxa&x=0&y=0#.XNLYhNjgrIU
• Szwecja / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Fuksa

Poza granicami Polski częściej w formie Fuxa.

• por. DFD: Fuks

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I