DUŃSKI

Ogólna liczba: 499

Kobiety: 263

Mężczyźni: 236

Ranga: 11602

Województwa
  1. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 145
  2. LUBELSKIE / 80
  3. DOLNOŚLĄSKIE / 58
  4. PODKARPACKIE / 52
  5. MAZOWIECKIE / 50
  6. ŚLĄSKIE / 42
  7. WIELKOPOLSKIE / 18
  8. MAŁOPOLSKIE / 14
  9. ZACHODNIOPOMORSKIE / 13
  10. ŁÓDZKIE / 13
  11. POMORSKIE / 9
  12. OPOLSKIE / 3
  13. LUBUSKIE / 2
Powiaty:
  1. IŁAWSKI / 57
  2. KĘTRZYŃSKI / 55
  3. PRZEMYSKI / 38
  4. PUŁAWSKI / 37
  5. M.ST.WARSZAWA / 24
  6. SOCHACZEWSKI / 22
  7. WROCŁAW / 22
  8. GLIWICE / 17
  9. OSTRÓDZKI / 16
  10. PRZEMYŚL / 14
  11. LUBLIN / 13
  12. HRUBIESZOWSKI / 13
  13. ZŁOTOWSKI / 11
  14. OPOLSKI / 10
  15. KŁODZKI / 10
  16. SZCZECINECKI / 9
Gminy:
  1. IŁAWA / 50
  2. BARCIANY / 38
  3. SOCHACZEW / 22
  4. PRZEMYŚL / 20
  5. WROCŁAW-KRZYKI / 18
  6. WĄWOLNICA / 18
  7. FREDROPOL / 17
  8. M. GLIWICE / 17
  9. MORĄG / 16
  10. NAŁĘCZÓW / 15
  11. M. PRZEMYŚL / 14
  12. M. LUBLIN / 13
  13. OKONEK / 11
  14. KORSZE / 11
  15. PONIATOWA / 10
  16. HORODŁO / 9

forma żeńska równa formalnie męskiej: Duński

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Duńska

  • Provido Martino Dunsky, nostro concivi 1430 SSNO I 538
  • Duński 1697, XVIII AntrP I 404

  • od nazwy własnej
    • odmiejscowe
      Duń-ski, od n. m. Duniów, Duninów w d. pow. zaleszczyckim, dziś na terenie Ukrainy, SG. Duńscy h. Jastrzębiec z woj. kijowskiego (HBon).

  • derywowane
    • z sufiksem
      Duń-ski < n. m. typu Duniów, Duninów (po skróceniu podstaw); suf. -ski wskazywał pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Dunski, Dunsky (bez znaku diakrytycznego).

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I