ROMANKO

Ogólna liczba: 235

Kobiety: 125

Mężczyźni: 110

Ranga: 21675

Województwa
  1. ZACHODNIOPOMORSKIE / 74
  2. POMORSKIE / 52
  3. PODKARPACKIE / 35
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 13
  5. MAZOWIECKIE / 13
  6. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 13
  7. WIELKOPOLSKIE / 12
  8. ŚLĄSKIE / 10
  9. LUBELSKIE / 8
  10. PODLASKIE / 3
  11. KUJAWSKO-POMORSKIE / 2
Powiaty:
  1. BYTOWSKI / 27
  2. GRYFICKI / 26
  3. LUBACZOWSKI / 21
  4. KOŁOBRZESKI / 12
  5. SŁUPSKI / 11
  6. PSZCZYŃSKI / 9
  7. DRAWSKI / 9
  8. SZCZECIN / 8
  9. KOSZALIŃSKI / 7
  10. WOŁOMIŃSKI / 7
  11. JAROSŁAWSKI / 7
  12. GOLENIOWSKI / 6
  13. BIALSKI / 6
  14. M.ST.WARSZAWA / 6
  15. BIAŁOGARDZKI / 5
  16. OŁAWSKI / 5
Gminy:
  1. MIASTKO / 23
  2. BROJCE / 15
  3. WIELKIE OCZY / 13
  4. KOŁOBRZEG / 12
  5. TRZEBIATÓW / 9
  6. PSZCZYNA / 9
  7. DRAWSKO POMORSKIE / 9
  8. LUBACZÓW / 8
  9. M. SZCZECIN / 8
  10. LASZKI / 7
  11. SŁUPSK / 7
  12. POLANÓW / 7
  13. TERESPOL / 6
  14. BANIE MAZURSKIE / 5
  15. M. OLSZTYN / 5
  16. WILANÓW / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Romanko

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Romankowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Romankówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Romanko RymNPol II 358
  • Romanko 1451 SSNO IV 484

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Roman-ko, od n. os. Roman, zob. Roman

  • derywowane
    • z sufiksem
      Roman-ko, z suf. -ko w funkcji patronimicznej lub deminutywnej

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1974/ tom: IV
  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II