PYTKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pytka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pytczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pytczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Petro Pytka 1487 GóSan 161
• Pytka 1510, XVII, XVIII AntrP IV 99

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Pytka, od gw. ap. pyta, pytka 'ogon; penis; powróz do bicia' MSGP
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Pyt-ka, od n. os. Pyta, zob. Pyta

• derywowane
• z sufiksem
  Pyt-ka, z suf. -ka w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Pytka

• Niemcy / liczba wystąpień: 48 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 9 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Pytka/hustota/
• Norwegia / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Pytka

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2013/ tom: IV
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004