MUŃKO

Ogólna liczba: 211

Kobiety: 116

Mężczyźni: 95

Ranga: 23080

Województwa
  1. LUBUSKIE / 119
  2. WIELKOPOLSKIE / 49
  3. POMORSKIE / 28
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 7
  5. KUJAWSKO-POMORSKIE / 2
  6. MAZOWIECKIE / 2
  7. OPOLSKIE / 2
  8. MAŁOPOLSKIE / 1
  9. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 1
Powiaty:
  1. ZIELONOGÓRSKI / 58
  2. ZIELONA GÓRA / 26
  3. WOLSZTYŃSKI / 19
  4. NOWOTOMYSKI / 19
  5. KARTUSKI / 14
  6. GORZOWSKI / 9
  7. GORZÓW WIELKOPOLSKI / 9
  8. WOŁOWSKI / 7
  9. ŚWIEBODZIŃSKI / 7
  10. WEJHEROWSKI / 6
  11. KROŚNIEŃSKI / 6
  12. GDYNIA / 6
  13. CZARNKOWSKO-TRZCIANECKI / 6
  14. ŻARSKI / 4
  15. KOŚCIAŃSKI / 4
  16. M.ST.WARSZAWA / 2
Gminy:
  1. BABIMOST / 30
  2. M. ZIELONA GÓRA / 26
  3. ZBĄSZYŃ / 19
  4. SULECHÓW / 18
  5. WOLSZTYN / 10
  6. M. GORZÓW WIELKOPOLSKI / 9
  7. KŁODAWA / 9
  8. SIEDLEC / 9
  9. KARTUZY / 9
  10. KARGOWA / 9
  11. WOŁÓW / 7
  12. M. GDYNIA / 6
  13. CZARNKÓW / 6
  14. KROSNO ODRZAŃSKIE / 6
  15. WEJHEROWO / 6
  16. SZCZANIEC / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Muńko

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Muńkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Muńkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Muńko RymNPol II 115

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Muń-ko, od n. os. Munia, zob. Munia

  • derywowane
    • z sufiksem
      Muń-ko; suf. -ko w funkcji patronimicznej

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Munko (bez znaku diakrytycznego).

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II