DZIEKAN

forma żeńska równa formalnie męskiej: Dziekan

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Dziekanowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Dziekanówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Stanislaus Dzekan ... kmetho (de Zielona) 1487 SSNO I 557
• Dziekan 1579, XVIII AntrP I 411

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Dziekan, od ap. dziekan 'dostojnik kościelny, sprawujący nadzór nad dziekanatem' Sstp, SXVI

• niederywowane
Dziekan (pierwotnie w funkcji deskryptywnej)

Dziekon

Odmianka gwarowa ze zmianą -a- > -o- przed spółgłoską nosową n.

• USA / liczba wystąpień: 448 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dziekan/stats
• Niemcy / liczba wystąpień: 144 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Hiszpania / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneralresult.do?vista=1
• Norwegia / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Belgia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://familienaam.be/Dziekan
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=dziekan&gba_naam=Dziekan&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Australia / liczba wystąpień: 2 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/dziekan/stats
• Szwecja / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Dziekan

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I