BARNIK

Ogólna liczba: 196

Kobiety: 105

Mężczyźni: 91

Ranga: 24113

Województwa
  1. ZACHODNIOPOMORSKIE / 50
  2. POMORSKIE / 40
  3. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 36
  4. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 21
  5. ŁÓDZKIE / 12
  6. PODKARPACKIE / 11
  7. KUJAWSKO-POMORSKIE / 10
  8. DOLNOŚLĄSKIE / 8
  9. ŚLĄSKIE / 5
  10. MAZOWIECKIE / 2
  11. OPOLSKIE / 1
Powiaty:
  1. PYRZYCKI / 41
  2. OSTRÓDZKI / 23
  3. KONECKI / 13
  4. CZŁUCHOWSKI / 12
  5. BRZOZOWSKI / 11
  6. INOWROCŁAWSKI / 10
  7. SZTUMSKI / 7
  8. GÓROWSKI / 6
  9. BARTOSZYCKI / 6
  10. TCZEWSKI / 6
  11. GDAŃSK / 6
  12. SKARŻYSKI / 5
  13. SŁUPSK / 5
  14. ELBLĄSKI / 4
  15. ŁÓDZKI WSCHODNI / 4
  16. PIOTRKOWSKI / 4
Gminy:
  1. PYRZYCE / 40
  2. MORĄG / 23
  3. NOZDRZEC / 11
  4. SŁUPIA KONECKA / 7
  5. STARY DZIERZGOŃ / 7
  6. GÓRA / 6
  7. CZŁUCHÓW / 6
  8. GNIEW / 6
  9. M. GDAŃSK / 6
  10. M. SŁUPSK / 5
  11. RUDA MALENIECKA / 5
  12. SKARŻYSKO-KAMIENNA / 5
  13. PASŁĘK / 4
  14. CZERWIONKA-LESZCZYNY / 4
  15. INOWROCŁAW / 4
  16. KOLUSZKI / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Barnik

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Barnikowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Barnikówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Barnik 1703 AntrP I 220

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Barn-ik, od n. os. Barn (: n. os. Barn od podstawy Barn-, por. i. ch. Barnabasz (aram. bar-naba 'syn pocieszenia, syn proroctwa' NCh); por. też i. niem. Berinhard, Bernard (od stwniem. bero 'niedźwiedź' i hart 'silny, krzepki' NCh, NGerm). Według K. Rymuta podstawa Barn- stanowi też dialektalną, pomorską formę ogólnopolskiego Bron- (od słowiańskich im. złożonych typu Bronisław, Bronisąd) RymNPol I 21

  • derywowane
    • z sufiksem
      Barn-ik; suf. -ik w funkcji patronimicznej (odojcowskiej) lub deminutywnej

Poza granicami Polski także w bardzo częstej formie Barnick.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I