BIEŃKA

Ogólna liczba: 191

Kobiety: 101

Mężczyźni: 90

Ranga: 24517

Województwa
  1. MAZOWIECKIE / 72
  2. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 47
  3. ŚLĄSKIE / 19
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 15
  5. OPOLSKIE / 12
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 8
  7. POMORSKIE / 6
  8. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 5
  9. MAŁOPOLSKIE / 3
  10. WIELKOPOLSKIE / 3
  11. ŁÓDZKIE / 1
Powiaty:
  1. M.ST.WARSZAWA / 51
  2. OPATOWSKI / 16
  3. KIELCE / 16
  4. ZĄBKOWICKI / 15
  5. WARSZAWSKI ZACHODNI / 14
  6. KRAPKOWICKI / 12
  7. GLIWICKI / 11
  8. OSTROWIECKI / 11
  9. TORUŃ / 6
  10. ELBLĄG / 5
  11. RADOM / 5
  12. MALBORSKI / 5
  13. KIELECKI / 4
  14. POZNAŃ / 3
  15. BYTOM / 3
  16. KRAKÓW / 3
Gminy:
  1. BEMOWO / 18
  2. M. KIELCE / 16
  3. ZIĘBICE / 15
  4. STARE BABICE / 14
  5. BIELANY / 12
  6. PYSKOWICE / 11
  7. OSTROWIEC ŚWIĘTOKRZYSKI / 10
  8. WŁOCHY / 8
  9. OŻARÓW / 8
  10. KRAPKOWICE / 7
  11. M. TORUŃ / 6
  12. M. ELBLĄG / 5
  13. GOGOLIN / 5
  14. MALBORK / 5
  15. M. RADOM / 5
  16. MOKOTÓW / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bieńka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bieńczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bieńczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Jan Byenka, sutor de Scharbimiria 1472 SSNO I 155
  • Bieńka // Bienka 1753 AntrP I 233

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Bień-ka, od n. os. Bienia, lub Bień, zdrobnienie im. chrześcijańskiego Benedykt, por. łac. cognomen Benedictus (: łac. benedictus 'błogosławiony'), lub im. biblijnego Bienijamin (:hebr. ben jamin 'syn prawicy, syn szczęścia' ) NCh, NJud .

  • derywowane
    • z sufiksem
      Bień-ka; suf. -ka w funkcji patronimicznej (odojcowskiej) lub deminutywnej

Bienka

Bardzo rzadki wariant graficzny (bez znaku diakrytycznego)

Poza granicami Polski w formie Bienka

  • Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I