KOSTUREK

Ogólna liczba: 185

Kobiety: 95

Mężczyźni: 90

Ranga: 25043

Województwa
  1. PODKARPACKIE / 75
  2. DOLNOŚLĄSKIE / 36
  3. MAŁOPOLSKIE / 33
  4. ŚLĄSKIE / 14
  5. MAZOWIECKIE / 9
  6. OPOLSKIE / 7
  7. WIELKOPOLSKIE / 6
  8. ZACHODNIOPOMORSKIE / 3
  9. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 2
Powiaty:
  1. RZESZÓW / 18
  2. WIELICKI / 15
  3. LEGNICA / 12
  4. PRZEWORSKI / 11
  5. WROCŁAW / 11
  6. RZESZOWSKI / 10
  7. LUBIŃSKI / 10
  8. STRZYŻOWSKI / 9
  9. JAROSŁAWSKI / 8
  10. KRAKÓW / 8
  11. NIŻAŃSKI / 8
  12. NAMYSŁOWSKI / 6
  13. LUBACZOWSKI / 6
  14. M.ST.WARSZAWA / 5
  15. BIELSKO-BIAŁA / 4
  16. KATOWICE / 4
Gminy:
  1. M. RZESZÓW / 18
  2. NIEPOŁOMICE / 15
  3. M. LEGNICA / 12
  4. LUBIN / 10
  5. TRYŃCZA / 10
  6. M. KRAKÓW / 8
  7. JAROSŁAW / 7
  8. NAMYSŁÓW / 6
  9. CZUDEC / 5
  10. WROCŁAW-KRZYKI / 5
  11. WROCŁAW-ŚRÓDMIEŚCIE / 5
  12. ŚWILCZA / 5
  13. NIEBYLEC / 4
  14. LUBACZÓW / 4
  15. JEŻOWE / 4
  16. M. BIELSKO-BIAŁA / 4

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kosturek

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kosturkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kosturkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Kosturek 1572, XVII, XVIII AntrP II 288

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Kosturek, od ap. kosturek SXVI
  • od nazwy własnej
    • odimienne
      lub Kostur-ek, od n. os. Kostur, zob. Kostur

  • derywowane
    • z sufiksem
      Kostur-ek < n. os. Kostur, z suf. -ek w funkcji patronimicznej
  • niederywowane
    • lub Kosturek < ap. kosturek

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II