KELLER

forma żeńska równa formalnie męskiej: Keller

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kellerowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kellerówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Keller 1526, XVII, XVIII AntrP II 244

• pochodzenia obcego
  Keller, od niem. n. os. Keller, Koeller (: śrwniem. kellaere, kelnaere 'zarządca winnic, piwniczny' , keller 'podziemie, piwnica, sklep' NGerm, Gottsch 364)

• niederywowane
Keller

Keler (zob.), Kieler (zob.), Kielar (zob.), Kelar, Kellar, Kilar (zob.)

Warianty nazwiska pokazują różne stopnie polonizacji m.in. z niekonsekwentną realizacją fonemu k' w nagłosie spowodowaną brakiem fonologicznej miękkości w języku niemieckim i jej stopniowym tworzeniem na gruncie polskim

• Niemcy / liczba wystąpień: 71744 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Dania / liczba wystąpień: 1175 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 700 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Keller/hustota/
• Szwecja / liczba wystąpień: 396 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Keller
• Słowacja / liczba wystąpień: 181 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=keller&s=exact&c=r6e4&d=priezviska#
• Norwegia / liczba wystąpień: 118 / źródło: http://www.ssb.no/navn

• ISD: Keller

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II