CWALINA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Cwalina

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Cwalinina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Cwalinianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Apud Thomasium dictum Czwalina 1425 SSNO I 387
• Cwalina // Czwalina 1578, XVII AntrP I 325

• od wyrazu pospolitego
  • inne
    Cwalina, od ap. cwalina 'nazwa rośliny, szczwół, pietrasznik' SW, por. cwałać, czwałać 'tkwić, grzęznąć' SXVI; prawdopodobnie pożyczka z czeskiego, a to z bawarskiego cwalan, cweilan, por. NAp
• od nazwy własnej
  • od nazw herbowych
    lub od nazwy herbu Cwalina, por. NHer. Nazwa herbu z kolei pochodzi od n.os. Cwalina lub od n. m. Cwaliny, trzy wsie, łomż, gm. Mały Płock i gm. Stawiski i suwal, gm. Biała Piska (nazwy wsi pochodzą też od n. os. Cwalina. Sa to tzw. nazwy rodowe). Nazwisko występuje głównie w łomżyńskiem i suwalskiem.

• niederywowane
Cwalina < ap. cwalina lub n. h. Cwalina

Czwalina

Niewystępująca obecnie odmianka z nagłosowym Cz- w miejsce C-.

• USA / liczba wystąpień: 302 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/cwalina/stats
• Niemcy / liczba wystąpień: 32 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 7 / źródło: https://www.ssb.no/
• Szwecja / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Cwalina
• Szwajcaria / liczba wystąpień: 2 / źródło: http://www.verwandt.ch/
• Czechy / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Cwalina/hustota/

Poza Polską także w formie adaptacyjnej Zwalina.

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I