DIDUSZKO

Ogólna liczba: 183

Kobiety: 89

Mężczyźni: 94

Ranga: 25179

Województwa
  1. DOLNOŚLĄSKIE / 113
  2. LUBUSKIE / 28
  3. ŚLĄSKIE / 21
  4. MAZOWIECKIE / 8
  5. MAŁOPOLSKIE / 5
  6. KUJAWSKO-POMORSKIE / 4
  7. OPOLSKIE / 2
  8. ŁÓDZKIE / 1
  9. WIELKOPOLSKIE / 1
Powiaty:
  1. JAWORSKI / 43
  2. ŻARSKI / 21
  3. ŚWIDNICKI / 21
  4. WROCŁAW / 16
  5. POLKOWICKI / 12
  6. LUBIŃSKI / 11
  7. GLIWICE / 9
  8. M.ST.WARSZAWA / 6
  9. GLIWICKI / 6
  10. LIMANOWSKI / 5
  11. WROCŁAWSKI / 5
  12. JELENIA GÓRA / 4
  13. BYDGOSZCZ / 4
  14. ŻAGAŃSKI / 4
  15. BYTOM / 3
  16. ZIELONOGÓRSKI / 3
Gminy:
  1. PASZOWICE / 18
  2. STRZEGOM / 18
  3. JAWOR / 13
  4. POLKOWICE / 12
  5. LUBIN / 11
  6. M. GLIWICE / 9
  7. TRZEBIEL / 9
  8. LUBSKO / 7
  9. BOLKÓW / 6
  10. WROCŁAW-PSIE POLE / 6
  11. WROCŁAW-STARE MIASTO / 6
  12. PYSKOWICE / 6
  13. MSZANA DOLNA / 5
  14. MŚCIWOJÓW / 5
  15. LIPINKI ŁUŻYCKIE / 5
  16. SIECHNICE / 5

forma żeńska równa formalnie męskiej: Diduszko

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Diduszkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Diduszkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Diduszko RymNPol I 162

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Didusz-ko, od n. os. Diduch (zob.)

  • derywowane
    • z sufiksem
      Didusz-ko; suf. -ko w funkcji patronimicznej

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I